[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Oczywiście. Zazdrość nigdy nie jest wiarygodna. Powiem inaczej: Otello nie wzbudza
mojego współczucia. Trudno go żałować. To zwykły głupiec.
To prawda powiedział Gabriel. Trudno go żałować. %7łałować tak, jak się żałuje Jaga.
%7łałować Jaga? Doprawdy, Gabriel, ma pan dziwne upodobania.
Spojrzał na mnie spod oka.
Nie powiedział. Na nic by się nie zdały moje tłumaczenia. Pan i tak nic by nie zrozumiał.
Podniósł się i zaczął krążyć gwałtownie tu i tam. Przesunął odrobinę jakiś przedmiot na biurku.
Potem drugi. Spostrzegłem z pewnym zdumieniem, że działa pod wpływem głębokich,
niewypowiedzianych emocji.
Rozumiem Jaga powiedział. I rozumiałbym nawet wówczas, gdyby biedaczysko nie
powiedział nic innego poza: Wiecie już dosyć, nie pytajcie więcej, Odtąd nie powiem ani słowa .
Stanął ze mną twarzą w twarz.
Faceci tacy jak pan, Norreys, faceci, którzy są pogodzeni ze sobą przez całe życie, którym dane
było dorosnąć bez kiwnięcia palcem w bucie (że się tak wyrażę), co, do diabła, tacy faceci mogą
wiedzieć o Jagu i jemu podobnych o mężczyznach z góry skazanych na przegraną, o mężczyznach,
z którymi się nikt nie liczy? Mój Boże, gdybym kiedykolwiek wystawiał Szekspira, poszukałbym Jaga
na ulicy, dostałbym aktora z prawdziwego zdarzenia.. Mój aktor poruszyłby cię do bebechów,
Norreys! Niechże pan sobie wyobrazi, co to znaczy urodzić się tchórzem, co to znaczy kłamać i
oszukiwać, ach, do diabła z tym, co to znaczy kochać pieniądze tak bardzo, że człowiek się budzi, je,
śpi i całuje żonę, a w głowie huczy mu jedno słowo: forsa. A przy tym cały czas mieć świadomość,
kim się jest.
To piekło na ziemi ciągnął mieć przy narodzinach tylko jedną dobrą wróżkę pośród wielu
złych. Bo kiedy reszta zgrai zamienia człowieka w śmierdzącego skunksa, ta jedna baśniowa zjawa
wymachuje czarodziejską różdżką i wygrywa na flecie, przechwalając się: Dałam mu dar widzenia i
dar pojmowania& Kochajmy Pana za jego dary& Jakiż to przeklęty głupiec wypowiedział te
słowa? Założyłbym się, że nikt inny, jak tylko Wordsworth, ten cholerny piewca natury, który żył w
przepychu i pierwiosnki nie były mu potrzebne do szczęścia.
Mówię panu, Norreys, powoli zaczyna się nienawidzić Boga. Tak, nienawidzić, bo okazuje się, że
uroki świata nie są dla ciebie, bo nigdy nie staniesz się tym, kim chciałbyś być, nawet za cenę
własnej duszy. Człowiek ceniący sobie odwagę często ucieka od nadchodzącego niebezpieczeństwa.
Widziałem to, nie raz i nie dwa. Czy sądzi pan, że można być tym, kim się chce? %7łe ma się wybór?
Człowiek jest taki, jakim się rodzi. Czy sądzi pan, że głupiec, który modli się do pieniędzy, chce się
modlić do pieniędzy? Czy uważa pan, że rozpustnik, który ulega własnym zmysłom, chce ulegać
własnym zmysłom? A ten, który ucieka, ucieka z własnej woli? Człowiek, któremu zazdrościsz
(duszą i ciałem), Norreys, nie jest ulepiony z lepszej gliny. Człowiek, któremu zazdrościsz,
najzwyczajniej w świecie jest od ciebie lepszy.
Jeśli osiągniesz dno, mój przyjacielu, nienawidzisz każdej ludzkiej istoty, która jest wyniesiona do
gwiazd. Chcesz ściągnąć ją na dół& na dół& tam, gdzie tarzasz się we własnym łajnie& Szkoda
Jaga, ot co. Byłby w porządku, gdyby nie spotkał Otella. Robiłby po cichu różne numery i wiodłoby
mu się całkiem niezle. Dzisiaj sprzedawałby frajerom z Ritza akcje nie istniejących kopalni złota.
Taki przymilny facet jak on zawsze potrafi nabrać prostego żołnierza. Nic łatwiejszego, niż
nabierać wojskowych. Im wyższa szarża, tym więcej głupoty i naiwności w interesach. To wojskowi,
nikt inny, skupują bezwartościowe akcje i angażują się w poszukiwania zatopionych galeonów z
hiszpańskim złotem albo inwestują w farmy z drobiem, który zdycha. Wojskowi mają klapki na
oczach. Otello był jednym z tych naiwniaków, którym dobry artysta potrafi wcisnąć każdą historyjkę,
najmniej wiarogodną, a Jago był dobrym artystą. Trzeba umieć czytać tę sztukę, trzeba czytać między
wierszami; przecież to jasne jak słońce, że Jago przywłaszczył sobie pieniądze pułku. Otello w to nie
wierzy och nie, nie ten uczciwy przygłup, Jago drogiemu przyjacielowi po prostu pomieszał się
[ Pobierz całość w formacie PDF ]