[ Pobierz całość w formacie PDF ]
podporządkowywali się dyktatowi papie\a, musieli być satanistami! Wszystkie ich kobiety były
nierządnicami, co nie było nowym wynalazkiem Kościół Rzymskokatolicki stworzył tę
dogmatyczną klasyfikację ju\ we wcześniejszych stadiach swojego rozwoju!
Zanim przyjrzymy się pewnym aspektom spuścizny Pierścienia nale\y zapoznać się z
treścią dokumentu, który umo\liwił powstanie kościelnego hieratyzmu. Z rozmysłem u\ywam
słowa nale\y", poniewa\ wprowadzenie w \ycie tego szczególnego dokumentu 1248 lat temu
doprowadziło do wszystkich społecznych krzywd i niesprawiedliwości, które są udziałem
świata chrześcijańskiego. Dokument, o którym mówię, nosi nazwę Donacja Konstantyna".
Podstawą wszelkich monarchicznych i rządowych praktyk była i jest od stuleci interpretacja
wyra\onych w tym dokumencie zasad,
lecz jak się o tym przekonamy, ta interpretacja była całkowicie błędna.
Są w naszej obecnej rzeczywistości tacy, którzy zgodnie z dynastycznymi zasadami Graala
mają prawo do tytułu królewskiego, i wiele dynastii, które w rzeczywistości panowały i panują z
niewielkimi lub bez \adnych do tego uprawnień. Uzyskali swoje pozycje dzięki temu, \e
Kościołowi odpowiadało ukoronowanie ich w charakterze swoich marionetkowych
przedstawicieli.
Przemieszczając się zgodnie z biegiem czasu od egipskich faraonów poprzez dawidowych
królów Judei i smoczych królów Scytii docieramy do Zredniowiecza z celtyckimi królestwami
Europy i głównie dla potrzeb niniejszej historii z Rybiarskimi Królami w Galii (która pózniej
stała się Francją).
To właśnie z powodu kontynuacji okresu panowania dziedzictwa Graala w celtyckich
królestwach obecna historiografia u\ywa pojęcia Wieki Ciemności"7, na których temat, jak się
nam wmawia, istnieje niewiele dokumentów. W rzeczywistości istnieje wiele ocalałych
dokumentów dotyczących tego okresu. Ten okres jest ciemny" tylko dlatego, \e Kościół i
cesarscy władcy uznali, i\ nale\y otoczyć go zasłoną i uniemo\liwić jego badanie, usuwając
dowody i dokumenty z zasięgu środowiska naukowców, aby zapewnić dalsze trwanie mitowi
mówiącemu, \e wszyscy, którzy nie nale\eli do rzymskiego establiszmentu, byli ignorantami i
barbarzyńcami.
Jak to szczegółowo opisuję w Krew z krwi Jezusa, Kościół Rzymskokatolicki (zało\ony
przez cesarza Konstantyna Wielkiego w IV wieku p.n.e.) miał niewiele wspólnego z
nazareńskim stylem chrześcijaństwa, który jest oficjalnie zakazany i nadal wyklęty. Była to
kompletnie nowa hybrydowa forma zdominowanego przez mę\czyzn chrześcijaństwa"
bazująca na narzuconej doktrynie o apostolskiej sukcesji papie\y. Oddzielny nazareński nurt
(zwany często Kościołem Celtyckim) był w opozycji do Kościoła Rzymskokatolickiego,
pozostając pod przywództwem spadkobierców Graala z rodziny Jezusa, którzy byli
kształtowani jako Desposyni, co znaczyło Spadkobiercy Pana.
W tamtych czasach domy wywodzące się z tej linii krwi, domy Desposynów, utrzymywały
linię smoczej królewskości w Europie, zaś biskupi Kościoła Rzymskokatolickiego starali się
podwa\yć tę tradycję, co się im ostatecznie udało w VIII wieku n.e., kiedy zdetronizowali
frankońskich Rybiarskich Królów z dynastii Merowingów po ich ponad trzechsetletnim
panowaniu.
Po tym nagłym, podstępnym obaleniu owej dynastii Graala w roku 751 na Zachodzie
wprowadzono nowy styl władzy królewskiej królowanie nie na podstawie prawa sukcesji,
lecz indywidualnego dekretu papie\a i właśnie to stało się przyczyną powstania opowieści o
wró\kach i ró\nych legend znanych nam po dzień dzisiejszy. Ten nowy styl papieskiego
królowania był mo\liwy dzięki zasadom zawartym w tak zwanej Donacji Konstantyna", która
mimo i\ była, jak dziś wiemy, sfałszowana, nie była dostępna w owym czasie.
Kiedy Donacja" ujrzała po raz pierwszy światło dzienne w połowie VIII wieku n.e., miała
liczyć sobie ju\ 400 lat i przez cały ten czas od chwili jej spisania przez cesarza Konstantyna
nie była, co jest bardzo dziwne, przedstawiona publicznie. Była ona rzekomo datowana i
opatrzona jego podpisem. Dokument ten głosił, \e papie\ jest wybieralnym następcą
Chrystusa na Ziemi i zostaje wyposa\ony w przywilej powoływania" królów jako swoich
podwładnych. Watykan zastosował ten przywilej w praktyce dopiero w roku 751 detronizując
na jego mocy panujących od dawna Merowingów, na których miejsce podstawił dynastię
Karolingów wywodzącą się z rodziny, której członkowie piastowali poprzednio stanowisko
mayorów (burmistrzów) pałacu królewskiego (odpowiadające w przybli\eniu dzisiejszemu
premierowi). Nadano im nazwę Karolingów, a ich jedynym znaczącym królem był legendarny
Charlemagne (Karol Wielki).
W wyniku tego posunięcia charakter monarchii uległ całkowitej zmianie ze słu\enia
ludziom i ich ochrony na rządzenie nimi. Tak więc papiescy królowie stali się bardziej
lokalnymi gubernatorami ni\ patriarchami, nauczycielami ludzi. Ta zasadnicza zmiana
sprawiła, \e stosowany od wieków Kodeks Graala mówiący o słu\bie szlachetnie urodzonych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]